- mazgaj
- Ktoś, kto łatwo wpada w płacz lub histerięEng. A person given to weeping or lamenting at the least adversity
Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
mazgaj
Look at other dictionaries:
mazgaj — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. ów || mazgajai {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba płaczliwa, skłonna do rozczulania się nad sobą, nieustannie się mażąca; beksa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jak będziesz takim mazgajem, to koledzy nie będą cię lubić.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mazgaj — m I, DB. a; lm M. e, DB. ów a. mazgajai (także B.=M. zwykle o kobietach) pot. «osoba powolna, flegmatyczna, niedołęga, ślamazara; osoba skłonna do płaczu, do rozżalania się nad sobą, beksa, płaksa» Nie bądź mazgajem, weź się w garść! … Słownik języka polskiego
płaksa — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc. płaksasie {{/stl 8}}{{stl 7}} chłopiec, mężczyzna, który płacze często i z byle powodu; skłonny do płaczu; beksa, mazgaj : {{/stl 7}}{{stl 10}}Taki duży, a taki płaksa. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Warsaw — For other uses, see Warsaw (disambiguation) and Warszawa (disambiguation). Warsaw Warszawa Capital City of Warsaw Miasto Stołeczne Warszawa Top … Wikipedia
Places of worship in Warsaw — St. Alexander s Church prior to destruction in World War II, c. 1890 1900. This article is a list of places of worship in Warsaw, Poland, both current and historical. It includes Catholic, Uniate, Protestant and Orthodox churches, as well as… … Wikipedia
beksa — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. beksasie; lm MB. beksasy, D. beks (także: DB. beksasów tylko o mężczyznach) pot. «osoba skłonna do płaczu; mazgaj» … Słownik języka polskiego
mazepa — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. mazepapie; lm MB. mazepapy, D. mazepaep (także DB. mazepapów tylko o mężczyznach) pot. «płaczliwe dziecko, człowiek skłonny do płaczu; beksa, mazgaj» Nie becz, ty mazepo! … Słownik języka polskiego
płaczek — m III, DB. płaczekczka, N. płaczekczkiem; lm M. ci płaczekczkowie, te płaczekczki, DB. płaczekczków «ten, kto często płacze, zwykle z nieistotnego powodu; płaksa, beksa; mazgaj» Tonący we łzach płaczek … Słownik języka polskiego
płaksa — ż a. m odm. jak ż IV, płaksasie; lm MB. płaksasy, D. płaks (także DB. płaksasów tylko o mężczyznach) 1. «ktoś skłonny do płaczu; mazgaj, beksa» Z niego taki płaksa. Płaksa rozmazywała sobie łzy po policzkach. 2. zool. płaksy «Cebinae, rodzina… … Słownik języka polskiego
płaksiwy — płaksiwywi pot. «skłonny do płaczu; płaczliwy» Płaksiwy mazgaj … Słownik języka polskiego
